قدرت بازی آمین ها

در مورد قدرت بازی آمین ها نکته قابل توجه است.

1.اولا گروههای آلکیل دهنده ی الکترون می باشند ودر نتیجه خاصیت بازی(لویس)آمین ها از آمونیاک بیشتر است.

2.انتظار اینست که هر چه تعداد گروههای الکیل  دهنده الکترون بیشتر باشد وقدرت دهندگی گروه قویتر باشد خاصیت بازی آمین بیشتر است.

3.در آمین های نوع سوم هم به علت عدم وجود پیوند هیدروژنی حلالیت در آب کمتر است وبه علت ممانعت فضایی خاصیت بازی از بند 2 تبعیت نمی کند به طوری که اگر گروه الکیل متیل باشد ترتیب قدرت بازی چنین است.

 CH3)2NH   >    CH3NH2  >  (CH3)3N   >   NH3)

اما چنانچه گروه اتیل داشته باشیم قدرت بازی به ترتیب زیر است.

(C2H5)2NH    >  (C2H5)3N      > C2H5NH2    > NH3

در این موارد آنچه مشخص است آمین نوع 2 از نوع 3 قدرت بازی بیشتری دارد  و این بدان معنی است که غنی بودن نیتروژن از الکترون نمی تواند تنها شرط قدرت بازی باشد بلکه این زوج آزاد باید در دسترس آب و یا هر اسید دیگر قرار گیرد چون آمین نوع سوم بخاطر گروههای حجیم الکیل و ممانعت آنها نمی تواند دهنده جفت الکترون نیتروژن به اسید یا آب باشد ولی امین نوع دوم با ممانعت کمتری مواجه است وهمچنین اثرات حلال پوشی درقدرت بازی موثر است.

خصلت بازی امین ها به جفت الکترون ناپیوندی روی نیتروژن مربوط می شود که هرچه دردسترس تر باشد خاصیت بازی بیشتر است و به عوامل زیادی مانند حجم گروه های الکیل ، دما ٬ حلال و ... بستگی دارد و نمی توان یک قاعده ی کلی ارایه داد ولی برای الکیل های کوچک مثل متیل انچه مسلم است آمین نوع دوم بازی تر از دو نوع دیگر است .

     درمورد دی متیل امین و تری متیل امین در کتاب شیمی آلی ۲ پیام نور دقیقا برعکس کتاب موریسون بوید داده است در کتاب شیمی آلی کری قدرت بازی آمین ها درحلال دی متیل سولفوکسید را متفاوت بیان کرده است آن جا تری متیل امین کمتر از متیل امین است.

  البته قدرت بازی امینها در فاز آبی با فاز گازی تفاوت های زیادی دارد . که عوامل متعددی همچون میزان پایداری اسید مزدوج حاصل از آمین توسط مولکولهای آب و عوامل فضایی و حجم گروههای الکیل در دو فاز محلول و فاز گازی مختلف می باشد. یون آلکیل آمونیوم نوع سوم خیلی خوب بوسیله آب ، آب پوشیده نمی شود از اینرو پایدار نمی شود وقدرت بازی امین نوع سوم کمتر است.